Կիկոս սեր

Սերս՝ հղացված մանկապարտեզի ճանապարհին
Միանգամայն շահադիտական նպատակներով՝

Որ գիրկս բարձրացած երեխաս տանելի լինի,

Որ նրա նվնվոցը թվա ձայնակցություն

Ծիտիկների վաղորդյան ծլվլոցին,

Որ հրվեմ ոտնաթաթով և քայլեմ

Մի քանի սանտիմետր բարձր անվերջ ցեխից,

Ու կոշիկներս մաքուր մնան,

Այդ կիկոս սերս աննկատ վիժվել է,

Ու գուցե լավն էլ դա էր. եթե ծնվեր, հաստատ

Բարձրանալու էր ծառին ու ընկնելու էր քարին։

Անհարմար է այսպես և մի քիչ էլ տխուր,

Բայց տխրությունն ավելի լավ է,

Քան ողբը, կականը ու քելեխը։ 

23.03.15