ՀԱՅԱՍՏԱՆ ՋԱՆ

        դու ինքնաթիռ չես, որ բարձր ճախրում է երկնքում

և երբեմն խոցված սրտով գահավիժում ցած,

ոչ էլ գնացք, որ սողում է գետնի վրայով և

մխրճվում  անտառների ու անապատների սիրտը։

ամռանը զով, ձմռանը տաք մետրո չես,

ուր մարդ կարող է գիրք կարդալ ու համբուրվել,

ընտանիք կազմել  ու տնավորվել,

և   ավտովթարը չի սպառնա նրա երջանկությանը.

սա ահաբակչական միջոցառումների անցկացման վայր է։

մարդատար ավտոմեքենա չես,

ոչ էլ մեքենա, որ բեռներ է տեղափոխում,

ոչ էլ տրոլեյբուս, որ տեղափոխում է ծեր մարդկանց։

տրամվայ էլ չես, որ  հետևողականորեն

երկրաշարժի է ենթարկում շրջակա շենք»րը։

առավել ևս ավտոբուս  չես, որտեղ ընդունված է

տեղ զիջել սպիտակ մազերով մարդկանց,

որտեղ կարելի է կանգնել հասակով մեկ,

և կտրուկ կանգառների ժամանակ

պատահաբար դիպչել միմյանց։

դու մարշրուտկա ես, ուր միշտ նեղվածք է ու հրմշտոց,

ուր մարդիկ լցված են միմյանց գլխին

և սրտի թրթիռով միմյանց ոտքերն »ն տրորում։

մարշրուտկա, որ կանգնում է ամեն քայլափոխի

և ամեն անգամ հոգևարքի ձայներ արձակում,

որ միշտ աշխատում է վերջին շնչում՝

անմոռանալի պահեր պարգևելով

սուր զգացողությունների սիրահարներին

և անվնաս հասցն»լով նրանց ճիշտ տան դռան մոտ։

- դե լավ, ներող կըլնեք, ես ոնց որ հասա.

ՍՏԵՂ ՊԱՀԻ, ՎԱՐՊԵՏ։

ՍՏԱՑԻ,  ՄԵԿԸ ՀԵՏՈ ԿԻՋՆԻ։

ԿԻՋՆԵՍ, ՊԱԿԱ։

2006թ, ԱՆՏԵՐՈՒԴՈՒՍ գրքից