Որպեսզի չստացվի, թե ես Լուիսին իմ նամակով շշեցի, ու նա չգտավ ինչ պատասխանել, մեջբերեմ նրա պատասխանը.
«Սիրելի Արփի,
Ես հասկանում եմ Ձեր վրդովմունքը, սակայն ես չեմ այդպես մտածում, այլ «Նրանք»
Հարգանքներով՝ Լուիս»։
Ես հիշեցի մեր նոտարներին, կադաստրի աշխատողներին, պետական չինովնիկներին և ասի՝ դե, հա, ի՞նչ անի խեղճ Լուիսը, բյուրոկրատները մի առանձին ազգ են, որ իշխում են մարդկության վրա։ Իրենց մայրենին էլ ունեն՝ բյուրոկարտեենը, որ ինչ լեզվի տառերով էլ գրված լինի, մարդկանց սարսափահար է անում։ Այդ ժամանակ ինձ թվաց՝ «Նրանք» բյուրոկրատներն են, բայց դեսպանատուն գնալուց հետո մեծատառով գրված ու չակերտավոր բառի դերանվան իմաստը փոխվեց։
