ՎՀՈւԿՆԵՐԻ ՈՐՍ

աղքատ և վհատ և չափավոր թախծոտ

ինչպես հնարավոր էր միայն նախանցյալ դարում

ողջ գիշեր նստել մահճակալի եզրին

նայել պատուհանից դուրս

մտածել բացվող օրվա մասին

չիմանալ գլխիդ գալիքը