Մթնով է ծաղկել խնձորենին.
Աչքերիս հետ բացվեցին
կոկոնները,
Որ լուսաբացին պատուհանից
Տեսնեմ անակնկալ։
Գիտեմ, թե որ հին սերս է
Ուղարկել այդ մեծ ծաղկեփունջը։
Էս ինչքան երկար ապրեցի.
Հին սերեր ունեմ դիզած երկնքում…
Մենք ընտրովի ենք հավատում.
Մեր մեռյալները մեզ հետևում են
Երբ կարիք ունենք օգնության,
Երբ կարիք ունենք օգնության,
Իսկ երբ կուզենային հետևել՝ օ՜,
ո՜չ,
Թող մոտ չգան մեր անկողնուն,
Տարփանքի մեջ մենք անհավատ ենք։
Կատաղի կենակցման բղավոցներում
Լսե՞լ եք շշուկներ անդրաշխարհից...
Ծաղկած խնձորենին ձայնով ծանոթ
Շշնջում է՝ ապրիր, ձագս…
Բայց այնպե՜ս տխուր է ասում։
Ասես ուզում է՝ չապրեմ։
16.05.15
Комментариев нет:
Отправить комментарий
ասա, մեջդ մի պահիր