23.04.2015

Ես վաղ եմ արթնացել...

***
Ես վաղ եմ արթնացել, բայց թարմ ձյան վրա արդեն ոտնահետքեր կան։ Ինձ անծանոթ ու օտար ինչ-որ մեկն ինձանից վաղ է արթնացել և հասցրել է տրորել այս չքնաղ ձյունը։ Տրորել է ու անցել՝ իր կոպիտ հետքը թողնլով ձյան վրա։ Ես ուշացել եմ։

Ես վաղ եմ եկել, բայց քո մազերի ձյունին օտար մատնահետքեր կան, քո շուրթերին՝ օտար համբույրների հետքեր։ Օտար հայացքից մխացող վերքեր կան քո հոգում ու... սպիներ։ Եվ ինձ անծանոթ ինչ-որ մեկը անգթաբար տրորել է դրանք ու անցել։ Անցել է՝ իր ցավոտ շոյանքների հուշը թողնելով քո հոգում։ Ես ուշացել եմ...

Բայց ո՛չ, ես չեմ ուշացել։ Ես եկել եմ ճիշտ ժամանակին։ Իմ մատների խորամանկ խաղով ես կջնջեմ օտար մատնահետքերը քո մզերի ձյունից։ Քնքուշ համբույրներով կքշեմ քո շուրթերից համբույրները օտար։ Եվ քո սպիներն ու վերքերը կամոքեմ սիրո՛վ։
Ես չեմ ուշացել։

1994

«Ծիկ» գրքից

Комментариев нет:

Отправить комментарий

ասա, մեջդ մի պահիր