Թարգմանեց Անահիտ Այվազին
محل دیدار، ساحل اقیانوس آرام
Arpi Voskanian's blog
Թարգմանեց Անահիտ Այվազին
محل دیدار، ساحل اقیانوس آرام
We squeezed each other’s hands with sweaty palms. With sweaty palms we covered our red eyes. The rain flew into our nostrils. Our hands and our feet fell off. We writhed and looked for them with red eyes.
Come, be our sister in the desolate night. Come, be our mother. Open your body cavities and take in our insatiable, inexhaustible, eternal yearning.
Come, see the horses trample us. Come, see the demons defecate on us. Come, see, the dog is sleeping… Give a breath…
Remember us, come and finish with this inferior world.
Ich fuhr vom Sommerurlaub nach Hause zurück, erholt und müde von der Erholung. Der Autobus war gelb, alt,
Հյուրերին ընդունում եմ ծայրահեղ անբարյացկամ՝
դուռը նրանց առջեւ չբացելու կամ դեմքին շրխկացնելու
ի կատար չածված որոշմամբ,
հետո երկար պահում եմ նրանց տարբեր առաջարկներով ու
զրույցներով, կառչում եմ, չեմ թողնում, որ գնան,
օրեր շարունակ ինձ չի հաջողվում դուրս գալ տնից,
ապա օրեր շարունակ չի հաջողվում տուն գալ դրսից,
արթնանում եմ անմարդկային տառապանքով
եւ երկար շուռումուռ եմ գալիս անկողնում՝ չկարողանալով քնել,
լողանալու համար հոգեբանական ճնշում եմ գործադրում վրաս,
իսկ հետո չեմ կարողանում համոզել ինձ դուրս գալ ջրի տակից,
որձկում եմ եւ ստիպում ինձ սնունդ ընդունել,
ապա չեմ կարողանում դադարեցնել ծամելն ու կլլելը,
մինչեւ չի սպառվում սառնարանի պարունակությունը,
եւ սովի սուր զգացումը՝ փոխվում
անվերջ փսխելու ցանկության։
2004
Սկզբում, երբ ամեն ինչ լուռ էր,
մի ձայն կար գիշերվա մեջ՝
տագնապալի, ներսը տակնուվրա անող,
որ չէր թողնում քնել։
Ասես շատ հեռվում՝ պողոտայի ամենածայրին
մարդիկ ջարդում էին մեքենաներ,
ոստիկանները ջարդում էին մարդկանց,
ու փշրվող մետաղի, փշրվող ոսկորների ձայնին
խառնվում էին աղաղակներ՝
երբեմն հաղթական, երբեմն կաղկանձ։
Հետո թվում էր՝ մոտակա ծառերի
սոսափյունն է ընդամենը,
կամ էլ ինչ-որ թռչուն է տարաշխարհիկ,
կամ կլանչում է հեռվում վիրավոր մի մեքենա։
Եվ հանկարծ լսվում էր պարզ,
որ արյան գետ է հոսում փողոցով՝
պղտոր, վարար, փրփրած...
Իսկ երբեմն էլ թվում էր, թե այնտեղ՝ հեռվում,
համբուրվում են երկու հոգի,
որ իրավունք չունեն սիրելու իրար,
ու տարածվում է աշխարհի վրա
խուլ բաբախյունը նրանց սրտերի,
որ ասես լիներ մոտեցող գնացքի ձայն։